Pandaparadijs

Mijn verwachting van het onderzoekscentrum in Chengdu is dat het een sereen groen gebied is waar mannen en vrouwen hoogwaardig onderzoek doen naar het bestaan van de panda. Na het lezen van een boek geschreven door een chinese schrijver over zo'n onderzoeksbasis hoog in de bergen van China waren mijn verwachting nog hoger dan de bergen zelf. Deinend bamboe, stilte en sneeuw prikkelde mijn fantasie. Natuurlijk was ik mij er van bewust dat mijn fantasie regelmatig verschilt met de realiteit en dat dat altijd weer even wennen is. Zo ook deze keer.

Via het hostel waar we slapen hebben we vervoer geregeld richting de basis. Samen met nog 7 andere toeristen en de chauffeur vouwen we onze lijfen in een klein Suzuki busje en rijden door Chengdu. Het onderzoekscentrum bevindt zich net buiten de stad dus daar gaan mijn besneeuwde bergtoppen en zachte sneeuwvlokjes in mijn haar. In een omgeving van stoffige beton lopen we richting het park. De chauffeur van het busje blijkt ook onze gids te zijn. Terwijl hij HUH HUH en GJIGA GJIGA mompelt wijst hij ons de weg. De basis heeft meer weg van een dierentuin maar de paden worden omringd door deinend bamboe, de lucht is mistig en het is stil dus tevreden haal ik diep adem. Wat een rust. De eerste panda die we zien zit op nog geen vijf meter afstand en kauwt op wat blaadjes. Iedereen is stil, kijkt en luistert naar zijn gesmak. Ik ben onder de indruk. 'Gekke beren', fluistert Andy. We vervolgen onze weg en zien een luierende panda, een poepende panda, een slapende panda. "Als je 1 panda hebt gezien heb je ze allemaal gezien', blijft Andy zijn motto. Daarna lopen we richting het verblijf van de panda pups. Omdat pasgeboren panda's blind kunnen worden van fel licht mag er niet gefotografeerd worden in het verblijf. Twee beveiligingsmedewerkers houden de wacht. Het verblijf is afgeschermd met een glazen wand zodat het publiek alle bewegingen in de kamer kan bekijken. Terwijl een medewerker de panda pups in de box zo legt dat de toeschouwers ze goed kunnen zien geeft een andere medewerkster de kleinste panda te eten. De pup zuigt vol overgave aan de fles. Het tafereel is aandoenlijk.

Omdat panda's niet van herrie houden staan er overal in het park bordjes met de vraag of je zachtjes wilt praten. We wandelen verder als er achter de bosjes een geel vlaggetje verschijnt. Aan het vlaggetje zit een gids, achter de gids loopt een groep chinezen toeristen. Kakkelend en kwebbelend lopen ze langs de panda's. Het is gedaan met de rust. De grote groep loopt met hun camera's in de aanslag richting het baby verblijf en ik begrijp nu waarom er twee beveiligingsmedewerkers bij het verblijf de wacht houden.

De chauffeur gidst ons verder door het park. Stalletjes gevuld met panda kaarten, panda boeken, panda pennen, pluche panda beren, panda postzegels geven de gasten de mogelijkheid iets van dit pandaparadijs mee naar huis te nemen.

We krijgen een film te zien over de onderzoeken die gedaan worden op de basis. We komen te weten dat het dieet van de panda voor 99 procent uit bamboe bestaat. Dat bamboe heel langzaam verteert en dat dat de reden is dat panda zo lui is. Verder leeft het dier veelal alleen en is hij maar drie maanden per jaar bereid om zich voort te planten. Daarnaast komen we te weten dat ze elkaar heel moeilijk kunnen vinden in de bosrijke omgeving waar ze leven en dat ze bovendien bijzonder kritisch zijn in het uitzoeken van een partner. We zien beelden van een pandavrouwtje die haar eerst geboren pup lanceert en het nog trillende lijfje daarna door haar kooi heen slingert, zich afvragend wat voor klein monstertje dat is. Even voor de verhouding, de moeder weegt tussen de 60 en 110 kilo terwijl de kleine pup tussen de 36 en 296 gram weegt. Het gevolg hiervan is dat de overlevingskans van de eerstgeboren pup niet hoog is. Tenslotte heeft de panda een natuurlijke leefomgeving nodig waar veel bamboe groeit en waar het stil is. Aangezien China nog maar weinig gebieden heeft waar dit van toepassing op is... dan begrijpen jij en ik ook wel dat de panda met uitsterven bedreigd wordt.

Maar nee, dan nu de trots van het park. Insemineren. Wanneer een panda niet te koppelen valt wordt er geinsemineerd. Volgens het filmpje insemineren ze er op los daar in Chengdu. China's trots zorgt er voor dat alle dierentuinen in de wereld worden voorzien van panda's. Gegarandeerd baby panda's, het hele jaar door! Blijkt een panda te kritisch. Insemineren. Is het baby verblijf leeg. Insemineren!

Tenslotte krijgen we een diepte interview te zien. De verslaggeefster vraagt; wat vindt u ervan dat er nog zo weinig panda's op de wereld zijn? De amerikaanse toeriste antwoord; 'Ik vind het heel erg jammer.' Wij ook.